Μετά τον καπνό,η stevia

Η στέβια (λατ. Stevia rebaudiana), ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη, είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και, μέχρι στιγμής, δεν παρουσιάζει ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Φαίνεται δε ότι διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα για να αντικαταστήσει τις καπνοκαλλιέργειες στην Ελλάδα. Ήδη, εδώ και δύο χρόνια είναι σε εξέλιξη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με πειραματικές καλλιέργειες σε καπνοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, και χρηματοδότηση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Απομένει να διαπιστωθεί εάν το δημοφιλές σε Λατ. Αμερική και Ασία γλυκαντικό έχει μέλλον στην ελληνική γη.
Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών μόνο χωρών (οι άλλες δύο είναι η Ιταλία και η Πορτογαλία), στις οποίες αναμένεται να χορηγηθεί επίσημη άδεια μετά το 2009 για την καλλιέργεια στέβια, που εκτιμάται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια. Αυτό ειπώθηκε σε ενημερωτική ημερίδα για την καλλιέργεια στέβια, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή στην Πεντάπολη Σερρών. Την ημερίδα διοργάνωσε το Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης του δήμου Εμμανουήλ Παππά, σε συνεργασία με την Δ/νση Καπνού - Βάμβακος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Σερρών και τον καθηγητή της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας, κ. Πέτρο Λόλα. «Οι Έλληνες καπνοπαραγωγοί θα βρεθούν σε δραματική κατάσταση όσο περνά ο καιρός και περιορίζεται η καπνοκαλλιέργεια, ειδικά μετά το 2013», αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο αντιδήμαρχος γεωργικής ανάπτυξης του Δήμου Εμμανουήλ Παππά, κ. Χρίστος Λασπάς. «Για το λόγο αυτό, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, πρέπει η ελληνική Πολιτεία να δραστηριοποιηθεί και να προνοήσει για αυτούς τους αγρότες». Η έρευνα για τη στέβια είναι ύψους 272.000 ευρώ, χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ από το Ταμείο Έρευνας Καπνού της ΕΕ και γίνεται από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή κ. Π. Λόλα. Όλα τα πειράματα θα γίνουν για δύο χρόνια, το 2006 και 2007 και θα αφορούν παραγωγή φυταρίων σε παραδοσιακά σπορεία και σε επιπλέοντα (υδροπονικά), λίπανση, αποστάσεις φυτείας, αριθμό κοπών και ελέγχου ζιζανίων, καθώς και επιδεικτικές καλλιέργειες για ενημέρωση - εκπαίδευση καπνοπαραγωγών και νέων αγροτών σχετικά με τη δυνατότητα και τις προοπτικές αυτής της καλλιέργειας. Σύμφωνα με τον κ. Λόλα, «η έρευνα χωρίζεται σε τρία πειραματικά στάδια: λίπανσης, ζιζανιοκτονία και αποστάσεως. Είμαστε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Hohenheim της Γερμανίας, το ΕΘΙΑΓΕ (Καπνικοί Σταθμοί Αγρινίου, Καρδίτσας) και Ομάδες Καπνοπαραγωγών σε παραδοσιακές καπνικές περιοχές της χώρας μας, όπως στην Ξάνθη, την Τούμπα Κιλκίς, την Ελασσόνα, την Καρδίτσα, τη Λαμία και το Αγρίνιο». Σε κάθε περίπτωση, θα υπολογιστεί το κόστος και η οικονομικότητα της νέας καλλιέργειας (από ειδικό γεωργοοικονομολόγο στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), σε σύγκριση με την καπνοκαλλιέργεια, για να καταδειχθεί η δυνατότητα αυτού του είδους φυτού ως εναλλακτική καλλιέργεια, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη μετατροπή της καλλιέργειας του καπνού και να στηρίξει τόσο το εισόδημα όσο και την απασχόληση εκείνων που θα εγκαταλείψουν την καπνοκαλλιέργεια. Stevia rebaudiana Η στέβια (λατ. Stevia rebaudiana) είναι ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη και αποτελεί παραδοσιακό γλυκαντικό των αυτοχθόνων Γουαρανών. Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως στεβιοσίδη, ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη), χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), κ.ά. Είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, χωρίς καθόλου θερμίδες, ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Μάλιστα, πανεπιστημιακές έρευνες στην Παραγουάη έδειξαν ότι η στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200ο C, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη. Η στέβια είναι ήδη δημοφιλές γλυκαντικό στην Κίνα, η οποία μάλιστα έχει ξεπεράσει την Παραγουάη σε παραγωγή στέβια. Η Κίνα καλλιεργεί σήμερα στέβια σε 200.000 στρέμματα, ενώ οι καλλιέργειες στην Παραγουάη περιορίζονται στα 15.000 στρέμματα, παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης (που υπάρχει στη στέβια) είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών-ζαχαροπλαστική, καθώς υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική, και η ιατρική, για τους διαβητικούς. Στις ΗΠΑ επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα, ενώ σε άλλες χώρες (Ιαπωνία, Κίνα, Ισραήλ).